Bjorn Van Haver scoort hoge toppen met zijn bedrijf Elugie, een Belgische pionier in duurzame waterstof elektriciteitscentrales. Zelf haalt hij zijn energie uit erg uiteenlopende bronnen, van zijn gezinsleven over de kosmos tot een haast militaire opvoeding. Een schets van een buitengewone ondernemer.

39 is hij, maar nu al verandert Bjorn Van Haver de wereld met Elugie, een compacte elektriciteitscentrale op basis van waterstofgas. Die ondernemende Sturm und Drang kreeg hij met de paplepel ingegoten, vertelt de bedrijfsleider uit Grasheide (Putte) in een lang en buitengewoon openhartig gesprek. “Het leven is altijd mijn grootste leermeester geweest. Ik heb nooit zomaar zaken klakkeloos overgenomen van een ander, maar ging altijd op zoek naar mijn eigen grenzen en waarheden. Waar zit de authentieke waarheid, en vooral: waar zit ze niet? Ik merk bij veel mensen dat ze instinctief aanvoelen dat veel van wat hen verteld wordt eigenlijk niet klopt. Maar niet iedereen gaat daarom op zoek naar wat er wel klopt.”

Van Formule 1 tot Tai Chi

Amper twee was Bjorn Van Haver toen zijn ouders uit elkaar gingen. “Het waren twee vurige mensen, te vurig om bij elkaar te blijven. Mijn moeder was een danslerares in haar eigen dansstudio, met toen al veel aandacht voor meditatie en lichaamsenergie. Mijn vader had meer oog voor techniek. Hij heeft de wildste dingen gelanceerd. Een van zijn grootste successen was een vrachtwagen die langs alle kanten uitschoof. Hij was een van de eersten die daarmee uitpakte, en hij stond dan ook op alle grote VIP-evenementen uit die tijd: van de Jumping in Mechelen tot de formule 1 en Roland Garros. Vanaf mijn zesde ben ik altijd met mijn vader mee gaan werken. Zo heb ik de hele wereld gezien en veel dingen geleerd. Toen al was ik erg geprikkeld door engineering en technologie, maar ook door hoe energie van de ene vorm in de andere overgaat.”


Bjorn Van Haver, oprichter Elugie

Langs moeders kant zag z'n leven er heel anders uit: “Mijn moeder hertrouwde met een militair. Een paracommando waar ik heel veel van heb geleerd, maar het was een keiharde opvoeding. Ik zeg altijd dat hoewel ik nooit een stap in het leger heb gezet, ik toch mijn legerdienst heb gedaan. Anderzijds had mijn moeder in haar dansstudio de eerste Tai Chi-leraren van België. Van hen leerde ik hoe je stil kan worden in je eigen lichaam, meditatie, connecteren met de natuur, met de trilling van onze planeet. Ik werd me er veel bewuster van mijn eigen lichaam, en ontdekte er welke processen plaatsvinden in mijn lichaam en hoe ik blokkades kan oplossen.”

De krachten van de kosmos

Later, op zijn twaalfde, werd die interesse in de Oosterse leer alleen maar groter toen hij begon met martial arts. “Ik schreef me in aan de Japanse school om Samoerai Ninjutsu te volgen, een heel oude vorm van martial arts met zwaardkunsten,volgens de leer van het Budjinkan-instituut. Daar leerde ik niet alleen echte samoerai kunsten, maar ook veel mentale en energetische technieken van het lichaam. Vooral de enorme connectie tussen het lichaam en de krachten van de kosmos en de planeet trokken me aan. Die heel oude vormen van activeren van energie in het lichaam, om daar dan een maximum potentieel uit te halen.”

Van Haver slaagde er onbewust altijd in om die twee erg verschillende werelden – de techniek van zijn vader en de holistische, kosmologische benadering van zijn moeder – te verenigen in zijn eigen levenskeuzes. “Ik heb technische en industriële wetenschappen gevolgd, aangevuld met een graduaat in klimatisatie. Bijzonder technische richtingen allemaal, maar ik slaagde er toch altijd in om energie erbij te betrekken, en meer bepaald de omzetting van energie. Zo probeerde ik te doorgronden hoe alles met elkaar in verband staat, van de zon tot de aarde en van de planten tot de mensen.”

Gedreven door liefde en zonne-energie

In 2000 waaide er een nieuwe invloed in Van Havers leven binnen die zijn pad plots veel concreter maakte. “Dat jaar ontmoette ik mijn vrouw. Zij was erg actief bij Greenpeace. Ze verzamelde miljoenen Belgische frank, gewoon door mensen op straat aan te spreken. Haar drang om de wereld te verbeteren was enorm. Toen is er een nieuw pad gegroeid in mijn leven. Ik ben toen als ingenieur in warmtepompen gestart bij Izen, maar nam al snel ook de hele tak van de fotovoltaïsche energie binnen het bedrijf onder mijn vleugels. De markt van de zonne-energie was toen nog zo goed als onbestaande in ons land. In drie jaar tijd heb ik dat bedrijf mee doen groeien van vijf naar twintig mensen, en van dertien naar honderdvijftig installaties. We hadden maar liefst 80% marktaandeel.”

Door vader te worden, veranderde mijn liefde voor mens en planeet in een verantwoordelijkheidsgevoel. Vanuit dat gevoel is Elugie ontstaan

Daarna, van 2003 tot 2006, ging Van Haver aan de slag bij een groot Duits bedrijf gespecialiseerd in warmtepompen en solar. Maar toen vond opnieuw een levensveranderende gebeurtenis plaats: “Mijn vrouw was zwanger. Mijn eerste zoon Elias heeft een volledig nieuw bewustzijn geopend in mijn leven. Elugie is trouwens vernoemd naar mijn twee zonen, Elias en Lukas, in combinatie met de -gie van energie. Met de geboorte van mijn zonen veranderde er iets. Tot dan toe had ik altijd wel al een sterke liefde gevoeld voor de mens en onze planeet, maar door vader te worden veranderde die liefde in een verantwoordelijkheidsgevoel. De verantwoordelijkheid voor de wereld die we nalaten aan de volgende generaties werd plots heel reëel en concreet. Vanuit dat gevoel is Elugie ontstaan. Ik weet nu dat alles wat we de planeet ontnemen nooit groter mag zijn dan wat we aan haar teruggeven. Anders kunnen we niet blijven voortbestaan. De planeet wel. Die overleeft alles, daar ben ik van overtuigd. Maar onze kinderen niet en de kinderen van onze kinderen niet.”

Missionariswerk

Van Haver spreekt met de bevlogenheid en de overtuiging van een politicus. Als we hem vragen of hij ooit een politieke carrière heeft overwogen, lacht hij schamper: “Als idealist sterf je in de politiek. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat je als ondernemer veel meer kan bereiken dan als politicus. Politici hebben immers stemmen nodig om te kunnen overleven. Een politieke leider zonder volgers bestaat niet. Als je een nieuwe beweging de wereld in wil duwen, zoals ik nu doe met de waterstofeconomie of vroeger al gedaan heb met zonne-energie, dan kan dat niet vanuit de politiek, want de aanhang is nog niet groot genoeg. Wat ik doe, is eigenlijk missionariswerk. Ik bekeer de mensen voor hetgeen waar ik in geloof. Pas als er genoeg bekeerlingen beschikbaar zijn, zal ook de politiek interesse tonen.”

Wat ik doe, is eigenlijk missionariswerk. Ik bekeer de mensen voor hetgeen waar ik in geloof. Pas als er genoeg bekeerlingen beschikbaar zijn, zal ook de politiek interesse tonen

In politiek heeft Van Haver niet veel interesse, maar in andere avonturen des te meer. Zo heeft hij begin dit jaar nog samen met kompaan David Spildooren het Belgische duurrecord ballonvaren verbroken in zijn eigen energiezuinige luchtballon. Met het project Alchemie van Leiderschap van Dirk Oellibrandt en Katrien Laurens reisde hij dan weer naar wat hij ‘krachtplekken’ noemt: “Van de UK tot China ging ik wandelen en mediteren op oeroude krachtplekken.

Ik legde er connecties met het niets, want uit de leegte ontstaat alles. Zo ontstond bijvoorbeeld ook my Elugie, ons platform dat je de volledige controle geeft over je energie: van het meten en aansturen van je energieverbruik en -productie over het regelen van je onderhoudsafspraken tot het afsluiten van contracten bij de groen gas leverancier van je keuze. In wezen draaien al mijn projecten zo tot het terug in balans brengen van energie, met het oog op maximale autonomie en duurzaamheid. Power to the people and the planet.

Meer weten over Elugie en het werk van Bjorn? Neem dan een kijkje op de website en probeer mee de wereld te verbeteren.