Had ik afgelopen jaar een euro aan de kant gelegd elke keer men het in keynotes wereldwijd over digitale disruptie had, dan kon ik daarmee ondertussen een zonnige vakantie naar de Malediven boeken of mijn hele familie trakteren op een copieuze maaltijd in een sterrenrestaurant. Helaas besliste het coronavirus er anders over... Momenteel ervaren we met z’n allen de gevolgen van een disruptie van formaat. Al gaat het vandaag niet alleen over verstoorde businessmodellen maar over de algehele samenleving die een dreun van jewelste kreeg.

Zowel het reizen als het uit eten gaan, zal nog even moeten wachten. Bovendien heb ik diezelfde euro’s al lang besteed bij lokale handelaars die zich van hun meest inventieve kant laten zien en op wiens aanbiedingen ik maar al te graag inga. Al was het maar om dat zoveel creativiteit en volharding alle lof en aanmoediging verdient.

Het is intussen al meer dan een maand geleden dat ons land in semi-lockdown ging. Het kwam aan als een mokerslag en de eerste weken erna leek het alsof we in West-Europa in een hoekje van de kamer collectief zaten te bekomen van die rake klap. Dat is menselijk én begrijpelijk. Al wordt het nu wel dringend tijd om terug overeind te krabbelen.

Digitale kansen voor het grijpen

Alle knappe initiatieven van kleinhandelaars ten spijt, merk ik dat heel wat grotere organisaties verkrampt aan de zijlijn blijven staan. Ze hebben hun marketing- en innovatiebudgetten aanzienlijk teruggeschroefd en lijken nu kop in kas te wachten tot wanneer de storm is gaan liggen.

En jawel, soms loont het om even stil af te wachten maar door compleet immobiel te blijven, lijken we in West-Europa voor de zoveelste keer op rij onze afspraak met de toekomst te missen. De voorsprong die men eerder in Azië al had opgebouwd, zal zo enkel nóg groter worden. Als we nu geen - en dit keer geen politieke moed maar - vijf minuten ondernemersmoed tonen, dreigt die achterstand desastreus te worden.

Soms loont het om even stil af te wachten maar door compleet immobiel te blijven, lijken we in West-Europa voor de zoveelste keer op rij onze afspraak met de toekomst te missen

Kleine zelfstandigen hebben massaal hun weg gevonden naar de digitale kanalen al blijft het merendeel van de grote organisaties zich beroepen op de beproefde recepten van weleer. En dat terwijl de digitale kansen voor het grijpen liggen nu het consumentengedrag op korte termijn aanzienlijk is veranderd.

We moeten blijven innoveren en groot durven denken. Anders worden kleine initiatieven die links en rechts worden genomen niet meer dan jammerlijke doekjes voor het bloeden. De consument van 2021 zal niet meer dezelfde zijn als die in 2019. Het komt eropaan nu te innoveren om zo succesvol het post-Covid-19 tijdperk op gang te trappen.

Onze toekomst veiligstellen

Elk ander scenario doet me denken aan de laatste roman van Ilja Leonard Pfeijffer. Zijn boek ‘Grand Hotel Europa’ gaat over, en ik citeer “het oude continent, waar zoveel verleden is dat er voor de toekomst geen plek meer is en waar het meest reële toekomstperspectief geboden wordt door de exploitatie van dat verleden”.

Dat is niet het Europa waarin ik dit najaar wakker wil worden. Laat ons daarom overeind krabbelen, vooruit trachten te komen en onze toekomst veiligstellen. Ik breek geen lans voor roekeloosheid wél voor dat waar ondernemers zo goed in zijn: onder-nemen. Daarom deze oproep. Reboot now!