Bij Virtual Reality denken we in de eerste plaats aan hoogtechnologische toepassingen, of een meeslepende game-ervaring. Maar in het geval van VR Medics gaat het om iets heel alledaags, zij het met grote maatschappelijk waarde: het jonge Limburgse bedrijf ontwikkelt namelijk VR-brillen en -content waarmee ze minder mobiele senioren in zorghuizen uit hun isolement willen halen doordat ze terug een (virtueel) stapje in de wereld kunnen zetten. Naar de markt, de dierentuin, de dansschool, waar ze ook maar willen. Het is het droomproject van general manager Marc Van Den Bosch, ontstaan uit een heel persoonlijke ervaring.

“Mijn schoonvader werd enkele jaren geleden getroffen door een beroerte”, licht Van Den Bosch toe. “Als gevolg van zijn behandeling kwam ik in contact met de zorgsector en stelde ik vast dat daar verschillende noden heersten. Zo zag ik bij bewoners van verzorgingshuizen bijvoorbeeld heel wat verveling, en was er sprake van isolement, gebrek aan ontspanning, eenzaamheid, gebrek aan sociaal contact en beleving. Om het cru te stellen: ik zag daar veel mensen die daar gewoon hun tijd aan het aftellen waren tot het moment dat ze mochten ‘vertrekken’. Die wilde ik zinvol voor hen invullen. Allen de vraag was: hoe?

Een heel eenvoudige business case

Met zijn bedrijf Trideus focuste Marc Van Den Bosch al jarenlang op 3D-printing, en aangezien Virtual Reality een logische verderzetting is van 3D, kwam hij op het idee van een specifieke ontwikkeling voor senioren: een VR-bril in combinatie met zelf gegenereerde content. “Op de Amerikaanse markt bestaat al heel wat op dat vlak”, zo stelde hij vast, “maar bij ons in België en Nederlands was er nauwelijks iets en zag ik een opportuniteit. Het idee en de business case van VR Medics waren geboren: senioren een een heel leuke, basic ervaring bieden op basis van innovatieve technologie. Soms moet je het niet te ver zoeken (lacht).”

Het verdienmodel van VR Medics is niet zo heel groot, maar dat is ook niet de bedoeling. We willen gewoon, op basis van wat ik zelf persoonlijk heb meegemaakt, iets kunnen bijdragen aan de levenskwaliteit van senioren

Maar wat moeten we ons daar nu concreet bij voorstellen? “Het gaat om een VR-bril die de senioren opzetten, waarna een zorgverlener via een app op een tablet de content selecteert in functie van de vraag van de gebruiker. Momenteel zijn er zo’n 100 filmpjes beschikbaar, gerangschikt per thema, in 4K- en 360°-kwaliteit, zodat ze er echt middenin zitten – dus geen knullige 3D-recreaties. Dat kan gaan van een bezoek aan de dierentuin over de dansschool tot de rommelmarkt.

“Bedoeling is dat we op termijn à la carte en zonder meerprijs ook heel lokale content gaan creëren, door ter plaatse met een Instapro 360° 4K-camera te komen filmen”, licht Van den Bosch toe. “Zolang het maar realistisch blijft, staan we voor elk voorstel open. Maar een maanlanding of de beklimming van de Eiffeltoren gaan we bijvoorbeeld niet aanbieden, er zijn nu eenmaal grenzen (lacht).”

Dubbel voordeel: voor senior én zorgverlener

“Een bijkomend voordeel van ons VR-product is dat, eenmaal de content geselecteerd, de zorgverlener er niet in de ruimte bij de senior moet blijven – hij of zij zit op dat moment immers in een eigen wereld – en dus de kostbare tijd elders kan besteden. Het is dus, naast added value voor de patiënt, ook een ontlasting voor de zorgsector waar door een nijpend personeelstekort en hoge workload tijdsgebrek eerder regel dan uitzondering is.”

Marc Van Den Bosch van VR Medics

Eenmaal een zorghuis voor de VR-bril en tablet heeft toegezegd, zit het verkoper-klantverhaal er voor VR Medics eigenlijk op. Maar vanaf dat moment wil het bedrijf uit Ham-Tessenderlo overstappen naar een echt partnership. “Kijk, we vragen een huurprijs van 150 euro per maand, die overigens door het RIZIV kan worden terugbetaald. Die huurprijs is voor VR-bril en tablet, maar is daarnaast inclusief technische ondersteuning, een maandelijkse update van de content én lokale content on demand.”

Het verdienmodel van VR Medics is niet zo heel groot, maar dat is ook niet de bedoeling. We willen gewoon, op basis van wat ik zelf persoonlijk heb meegemaakt, iets kunnen bijdragen aan de levenskwaliteit van senioren. En als we daar en route iets aan verdienen: zoveel te beter, want ik heb natuurlijk ook rekeningen te betalen (lacht). In ons eerste jaar willen we graag 250 VR-brillen plaatsen, volgend jaar mikken we op 460 stuks.”

Ontspanning 2.0

Er wordt nu al enkele jaren gespeculeerd over de definitieve doorbraak van Virtual Reality bij het grote publiek, maar die lijkt er voorlopig nog altijd niet echt aan te komen. Is dit soort concrete toepassingen voor specifieke doelgroepen dan misschien de toekomst? “Absoluut”, klinkt Van Den Bosch overtuigd. “Dat blijkt ook al uit de cijfers van een bekend marktanalysebureau: de zorg- en medische sector staat daar op de tweede plaats qua omzet uit VR-toepassingen.”

“Bovendien is het effect bij de senioren ook heel direct zichtbaar: ze leven er letterlijk van op en, eenmaal ze de bril hebben afgezet, beginnen ze spontaan tegen hun medebewoners te praten. Wat ze voorheen misschien niet zouden hebben gedaan. Drempelvrees bij die leeftijdsgroep? Helemaal niet, integendeel zelfs: ze zien het eerder als een avontuur om die bril op hun hoofd te zetten. En laten we eerlijk zijn: het minste wat je die mensen in die context biedt, beschouwen ze al als ontspanning. In dit geval ontspanning 2.0.”

Verdere ontwikkelingen

Tot slot leggen we onze gesprekspartner nog een citaat voor uit een Bloovi-interview met Wim Reygaert van OISOI, een VR-ontwikkelaar uit Gent: ‘VR biedt zoveel mogelijkheden, waarom dan de werkelijkheid gewoon nabootsen in plaats van veel verder te gaan? Letterlijk alles is mogelijk en je kan daar volgens mij niet ver genoeg in gaan. Het is niet de bedoeling om reality gewoon naar virtual reality te transporteren, anders heeft het weinig zin.’

Voor senioren in verzorgingshuizen gaat die vlieger echter niet op, aldus Marc Van Den Bosch. “Zij komen in hun context veel minder dan vroeger in contact met de buitenwereld die ze zo goed kenden. Daarom ervaren zij een zo waarheidsgetrouw mogelijke replica van de werkelijkheid als een zegen. Aan experimenten hebben senioren absoluut geen boodschap, ze willen herkenning – dat is trouwens de allereerste vereiste om een ouderdomsziekte als alzheimer te behandelen.”

“Maar dit gezegd zijnde: dit alles neemt niet weg dat ik niet zou dromen van verdere technologische ontwikkelingen en mogelijkheden met onze VR-bril en tablet. Zoals interactieve headsets, of livestream VR waarbij senioren een opera, concert of huwelijksfeest van een kleinkind meemaken? Waarom zou dat allemaal in de nabije toekomst niet kunnen? Maar laten we ons eerst maar op dit project concentreren.”