(Photo: rsca.be)

Het is ondertussen twee jaar geleden dat Vincent Kompany als speler-trainer terugkeerde naar RSC Anderlecht. Het meest succesvolle team uit onze Belgische voetbalgeschiedenis zit op dat moment in een zware sportieve en financiële crisis. Toch kan eigenaar Marc Coucke op zondag 19 mei uitpakken met een fenomenale stunt: niemand minder dan Vince The Prince strijkt neer in Brussel om de club waar het voor hem allemaal begon weer naar de top te brengen.

Opgeklommen uit de eigen jeugd en het gemaakt als internationale vedette. Sporza-journalist Peter Vandenbempt beschreef in Het Journaal het Kompany-effect als volgt: “Dit geeft Anderlecht meteen weer internationale uitstraling zonder resultaten te behalen. Het is een enorme plus voor alle jeugdspelers die hem elke dag zullen zien rondlopen. Daarnaast zal hij ongetwijfeld ook kunnen helpen in het aantrekken van nieuwe spelers. Het is een ongelooflijk positief verhaal.”

Managementcommunicatie

Fastforward naar vandaag. Kompany bracht inderdaad sportieve visie, nieuwe spelers en positieve vibes met zich mee. Hij nam moedig het voortouw en supporters smulden van de oprechte liefde voor zijn Anderlecht. Het klinkt als de start van een succesvol groeiverhaal, maar dat is het voorlopig nog niet. De Brusselse club werkt nog steeds in fragiele omstandigheden aan haar toekomst. De sportieve resultaten bleven uit en er werd moeizaam progressie gemaakt. Kompany zocht lang naar een evenwicht tussen ambitieuze doelen en de beperkte kwaliteiten van zijn spelersgroep. Voor de camera’s bleef hij koppig hameren op de waarden en normen die Anderlecht moet nastreven. Intensiteit, willen winnen, blijven proberen en leren uit de fouten. Ondanks het grote respect voor Kompany reageerden analisten en journalisten lacherig op dit soort managementcommunicatie.

Ook op financieel vlak kreeg Anderlecht klappen. Marc Coucke liet begin dit jaar nog 50 miljoen euro schulden omzetten in kapitaal en verzekerde zo de overleving van de club. Zijn totale investering tot dusver? Een slordige 128 miljoen euro! Dat is een pak geld voor een club die zichzelf moet heruitvinden. Tegelijk toont het aan hoe hard Coucke gelooft in het potentieel van Anderlecht en diens trainer Vincent Kompany.

Great place to be

Hoge bomen vangen veel wind. Zeker in dit land. Wie goed kijkt, ziet naast inschattingsfouten en leergeld stilaan ook eerste signalen van het toekomstig potentieel. Anderlecht presteerde dit seizoen wisselvallig, maar versloeg wel heel wat topploegen. Meerdere spelers lieten in de pers verstaan dat Kompany helemaal niet koppig of onrealistisch is. Het geloof en vertrouwen in hun coach blijkt enorm groot. Ze loven zijn inzet, positivisme en winnaarsmentaliteit. Ze zijn onder de indruk van zijn voetbalinzicht, directe communicatie en praktische tips.

Sommige collega’s voorspellen hem nu al een grote internationale trainerscarrière. Ook topcoaches als Pep Guardiola en Roberto Martinez delen die mening. Daarnaast slaagt Kompany er duidelijk in om jonge spelers in sneltempo klaar te stomen voor het topvoetbal. In het voorbije seizoen werd de 18-jarige Jérémy Doku voor een recordbedrag van 27 miljoen euro verkocht aan het Franse Rennes. Voetbalkenners verwachten dat Anderlecht de komende jaren meerdere spelers voor tientallen miljoenen zal kunnen verkopen aan grote buitenlandse clubs. Bovenop een financiële injectie zal dit de internationale uitstraling van de club als great place to be verder versterken.

Geen magische formule

Er komt dus stilaan licht aan het einde van de tunnel. Nog even geduld en we worden overladen met inspirerende verhalen over King Kompany. In deze analyses, documentaires en boeken zal uitvoerig gepraat worden over zijn kwaliteiten. Het succes zal, achteraf bekeken, een logisch gevolg zijn. Het leergeld, de inschattingsfouten en het turbulente parcours zullen geromantiseerd worden als noodzakelijk kwaad.

In realiteit is er echter niets romantisch aan. Momenteel weet niemand wat Anderlecht precies moet doen om terug aan de top te komen. Zoals Kompany zelf al regelmatig zei: er is geen magische formule. Gewoon elke week hard werken, vasthouden aan een sportieve visie en fouten durven maken. Dezelfde journalisten die deze woorden hekelen, zullen ze binnen enkele jaren bejubelen.

Zonder brokken geen progressie

Als ondernemer vind ik het interessant om het parcours van Kompany & Coucke te volgen. Ze zien het potentieel lang voor anderen dat hebben gespot en zijn niet bevreesd om hun nek uit te steken. Onder grote druk durven ze fouten maken zonder daarbij hun ambitie of goesting te verliezen. Ook al is dat soms pijnlijk, confronterend en bij momenten zelfs lachwekkend.

Het is een situatie waarin ik mezelf, samen met veel andere ondernemers, in herken. Ook om bedrijven uit te bouwen bestaat geen magische formule en soms kan dat zwaar wegen. Zo heb ik regelmatig schrik dat we niet snel genoeg progressie maken. Mijn ongeduld zet zich vliegensvlug om in een obsessieve zoektocht naar meer snelheid en vooruitgang.

Op zo’n momenten denk ik wel eens aan de aanpak van Kompany en Coucke. Ze koppelen een gulzig leervermogen aan een gezonde dosis engelengeduld. Ze geven zichzelf tijd om bij te leren en hoeven niet onmiddellijk te oogsten. In een wereld waarin alles in een mum van tijd moet schalen en steeds sneller renderen, vind ik dat heel verfrissend. Het inspireert me om op lange termijn te denken en fouten te blijven maken. Want zonder brokken maak je geen progressie. En zonder progressie behaal je geen succes.