David Geens - © fotografie An Clapdorp

David Geens werd niet geboren als ondernemer, maar koesterde de jongensdroom sinds hij tiener was. Als informaticus van opleiding noemt hij zichzelf ‘nerd in hart en nieren’, ‘vader en echtgenoot in de eerste plaats’, en iemand die gezegend is met een enorm brede interesse en de onstilbare honger om constant bij te leren.

Wie zijn je helden in het dagelijkse leven?

Ik spiegel mezelf van nature niet aan anderen. Integendeel: als de massa rechts kiest, ben ik geneigd alle andere richtingen te verkennen. Maar ik lees wel graag hoe andere mensen de zaken hebben aangepakt, zodat ik van hen kan leren. Dan denk ik spontaan aan Marc Coucke, Elon Musk, Albert Einstein, Rik Torfs en Jezus Christus. Op een ideale avond zou ik met hen rond tafel gaan zitten om meer te weten te komen over hun visie, hun drijfveren, hun doelen. Deze vijf zijn misschien niet allemaal ondernemers, maar dat is een bewuste keuze: ieder van hen heeft dingen verwezenlijkt met effecten die niemand kan ontkennen, en eigenschappen die ik misschien niet perse wil hebben, maar wil begrijpen om zelf een beter mens te worden.

Wat haat/frustreert je het meest als ondernemer?

Op de eerste plaats: liegen. Iedere werknemer die bij mij begint krijgt te horen dat ik fouten normaal vind. Ik wil ze weliswaar vermijden, maar word niet boos als iemand een fout maakt. Wel als iemand een fout maakt en de verantwoordelijkheid ontloopt. Ik zeg altijd: een fout is een kans en wordt pas een mislukking als je er niks uit leert. Maar je kan enkel maar leren uit een fout als je die erkent en op zoek gaat naar oplossingen.

Ten tweede: de logge overheid. Ik heb er totaal geen probleem mee om belastingen te betalen, maar geef ons dan een overheid die ze waard zijn. We hebben bijna 200 jaar regeltjes gemaakt en elk jaar wordt het Staatsblad dikker. Vanaf nu stem ik op mensen die zeggen wat ze zullen afschaffen om efficiënter te werken.

Wanneer heb je voor het laatst gehuild? Waarom?

Huilen doe ik zelden, maar recent heb ik een heel weekend echt geweend bij het overlijden van mijn grootmoeder. Hoewel ze een eenvoudig iemand was, heeft ze mij het belang van hard werken en gezond verstand bijgebracht. Voor de huilbui daarvoor moeten we terug naar de dag dat ik Nucleus verkocht, het bedrijf dat mijn vennoot en ik samen van de grond af hadden opgebouwd. Dat was quasi even echt mijn kind als mijn twee zonen. Achteraf bekeken was het een topmoment om verder te gaan, maar dat achterlaten – en vooral dan het team – heeft een litteken nagelaten.

In wie of wat heb je de laatste tijd geïnvesteerd?

Na mijn exit bij Nucleus heb ik mezelf heruitgevonden als business angel, die al in een hele reeks bedrijven heeft geïnvesteerd. Twee daarvan krijgen nu het meeste aandacht. DMVH is een IT-bedrijf dat helemaal gevormd is naar wat ik belangrijk vind: met technologie kunnen werken, maar nooit omwille van de technologie. Als wij een project afronden bij een klant wil ik niet dat die zegt dat ons product goed werkt, maar dat zijn business beter draait omdat wij een frustratie hebben weggenomen. Technologie ten dienste van bedrijfsprocessen en niet omgekeerd.

Het andere is Ertsberg, uitgeverij van non-fictieboeken die quasi allemaal de pers halen omdat ze ideeën verspreiden die belangrijk zijn voor onze maatschappij. Dat brengt me in contact met schitterende denkers, en daar geniet ik van.

Wat zijn je favoriete (merk)namen?

Absoluut op nummer één: Nutella. Mijn leven zou een ramp zijn zonder. Ik word bijna 50 jaar en ik schat dat ik maximaal 750 dagen daarvan geen Nutella heb gegeten. Mij mogen ze meteen vragen als CEO van Ferrero – er zal geen CEO te vinden zijn die meer garant staat voor de beleving van zijn product.
Daarnaast Apple, dat voor mij de beste voorwerpen bouwt om minstens 75 procent van mijn leven in goede banen te leiden. Hun ecosysteem zit als rode draad in mijn wereld.